วันจันทร์ที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2554

Blood Vessels of the Pelvis
































-The Major Blood Vessels of the Pelvis-แบ่งตามแขนงหลักดังนี้

Ovarian

Inferior mesenteric artery (IMA)"จำ3branchเอง" 1.Left colic 2.Sigmoid3.Superior rectal (hemorrhoidal)

Common iliac artery 1.External iliac 2.Internal iliac

External iliac artery->Pic.1 "จำ"1.Inferior epigastric-ทำlaparoโดน(medial)2.Deep circumflex iliac-ทำlaparoโดน(lateral)
femoral artery->Pic.1 "จำ"1.SEA-Superficial epigastric_artery2.SCI-Superficial circumflex iliac_artery3.SEP-Superior_External pudendal_artery


Internal iliac (hypogastric) artery"จำ" Posterior_division1.ไอ้บ้าIliolumbar2.และซ่าLateral sacral3.ซู่กู้Superior gluteal Anterior division:.....[5branch]ไม่ต้องจำ

Internal pudendal artery"จำ"ถ้าnerveจะล้อกัน.บริเวณไปเลี้ยงตามชื่อของมัน 1.Inferior rectal (hemorrhoids) 2.Perineal3.Clitoral
Middle sacral artery จะถามว่าออกางซ้ายหรือขวา
Lumbar arteriesจะถามว่าออกางซ้ายหรือขวา





















วันอังคารที่ 23 ธันวาคม พ.ศ. 2551

อีกมุมมืดของวิชาชีพแพทย์

ต้องขออกตัวก่อนเลยนะคะ ว่า
----------------------------------------
เพื่อนๆอย่าคิดอะไรมากเลยนะคะ

คิดว่ามันเป็นการระบายของหมอคนนึง

----------------------------------------
(เพราะเราถูกสอนไว้ว่า "บอกก่อนคืนการแจ้งให้ทราบ บอกทีหลังคืการแก้ตัว")



เราไม่ชอบยืนบนหนทางนี้เลย ก้อเพราะเรารู้สึกว่า เราเป็นมัจจุราชที่คอยไปปลิดชีพคนอื่น ด้วยสายตาของญาติคนอื่นที่มองเรา หลังเราเขียนใบDeathเสร็จ

มันเป็นเหตุการณ์ที่โหดร้ายมาก ที่ไม่มีหมอคนอยากให้เกิดRepeatซ้ำไปซ้ำมา เหมือนหนังที่ฉายย้อนไปมา ไม่มีวันจบสิ้น

ถ้ามันทำได้ง่ายได้ อย่างในละครก็คงดีนะคะ "ออกมาจากห้องผ่าตัด ด้วยสีหน้าเศร้า แล้วบอกญาติว่า คุณหมอทำดีที่สุดแล้วค่ะ เป็นอันรู้กัน"

ด้วยLion 's heart ของหมอทุกคน คงไม่มีใครอยากให้คนไข้ในความดูแลของตัวเอง มาตายไปต่อหน้าต่อตาหรอกนะคะ

...จำเลขประจำตัวประชาชนได้อย่างแม่นยำ ก้อเพราะต้องใช้ในการเขียนใบมรณบัตร (หรือที่เราเรียกกันติดปากในวงการว่า "Passport")

สุดท้ายก็ได้แต่ "ปลง" ว่าหลักการทางพระพุทธศาสนาที่ว่าด้วยเรื่อง"กฎ"ไตรลักษณ์ อันประกอบด้วยอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ยังคงเป็นเสมอมา และตลอดไป

อย่างเช่นในวันนี้ เจอคนไข้อุบัติเหตุ caseหนึ่งที่เสียชีวิตระหว่างนำส่งแล้ว

แต่ขั้นตอนในการCPR(การช่วยฟื้นคืนชีพ)ขั้นสูงก็ยังคงต้องดำเนินต่อไป

ในวินาทีนั้นเข้าใจ ความรู้สึกของแม่คนไข้ที่เสียชีวิตเลย ทุกคนต่างมารุมเร้าแม่

-ฝ่ายหมอก็กระชั้น พยายามชักแม่น้ำทั้งห้ามาบอกแม่ ว่าลูกชายของเขาเสียชีวิตแล้ว แต่แม่เขาก็บอกออกมาเลยตรงเลยว่า หมอชั้นไม่รู้อะไรทั้งนั้นแล้ว คิดอะไรไม่ออก แต่แม่เขาน่รักมาก ด้วยความเป็นผู้ดีเก่า แม่ไม่มีการโวยวาย หรือร้องไห้ฟูมฟาย (ยังคงอยู่ในระยะDeny Phaseอยู่ไงอ่ะ)

แต่พี่หมอวันนี้เขาน่ารักมาก อ่าไม่เป็นไรแม่ยังไม่เป็นไร ยังไม่เอาBirdมาตีก่อน(เครื่องช่วยหายใจ) จะได้ไม่ต้องให้ผู้ช่วยพยาบาลยืนบีบBag

-อ้าวอีกฝ่ายก้อ แม่คะแม่มีสิทธิดังนี้....งั้นต้องสำรองจ่ายก่อนนะคะ (เผอิญเป็นรพ.เอกชน เขาเลยstrictเรื่องค่าใช้จ่ายมาก)

-เราก็ด้วยเป็นแค่หมอที่ไปนั่งเล่นอยู่เฉย ก็เข้าใจว่าที่ทุกคนต่างก็เร่งๆๆ ก็เพราะญาติของคนไข้คนอื่นมองเราเป็นสายตาเดียวว่า ทำไมไม่มารักษาญาติชั้นซะที งั้นคือเรามีหน้าที่จะต้องรักษาคนไข้ที่เหลือ คนอื่นที่ยัง"มีชีวิต"อยู่

เคยมีการDiscussกัน ในกลุ่มหมอด้วยกัน อย่าเห็นใจหัวอกเดียว กันว่าการConsellingญาติคนไข้ที่ER มันทำยากมาก เพราะการเสียชีวิตของเขามันเกิดอย่างรวดเร็ว

มันเป็น"ศิลป์"จริง ไม่เคยมีวืชามาสอนLecture ต้องอาศัยประสบการณ์จากการทำงานล้วนๆ...ที่ใช้ได้ก็อาจจะมีวิชาจิตเวช "หมอเข้าใจค่ะ ว่าคนไข้รู้สึกแบบนี้..."

.....เพื่อนๆเชื่อไหมว่า เราเคยถึงขนาดจะโนญาติคนไข้จะ"ชก"หน้า เพราะบอกเขาว่าน้าเขาเสียชีวิตแล้ว

มันเป็นเรื่องที่หลอนมาก แล้วฝบหน้าของเขาก็จะติดอยู่ในความหัวสมองของเราไปอีก สองถึงสามวัน

นี่จึงเป็นอีกเหตุผลนึงที่พยายามบอกน้องที่รู้จักว่า อย่าเรียนหมอเลย







งั้นขอสรุปไว้ ณ ที่นี้เลยนะคะว่า

เพื่อนๆอย่าคิดอะไรมากเลยนะคะ (ย้ำ"อย่าคิดมาก"นะคะ)

คิดว่ามันเป็นการระบายของหมอคนนึง

ที่อยากจะให้เหล่าญาติเข้าใจว่า "พวกเราทำดีที่สุดแล้วค่ะ Do my best" เราก็กลัวการ"ฟ้องร้อง"ที่สุด และเราก็อยากให้เข้าใจเป็นอย่างยิ่งว่าเราก็เป็นแค่มนุษย์ผถุชนธรรมดาคนนึงที่เดินต็อกต็อยใบนึงบนโลกใบนี้ รู้จักผิดชอบชั่วดี...เหมือนกับคุณแหล่ะค่ะ















....สุดท้ายขอแค่ความเห็นใจก็พอแล้วค่ะ

วันศุกร์ที่ 19 ธันวาคม พ.ศ. 2551

Blog Update : Doctor Krin

แค่บันทึกกันลืม
http://khrin.blogspot.com/

คือว่าคุณหมอคริน เขาเบื่อการทำpalmdiary.comแล้วค่ะ

เลยเหลือแค่เวปนี้แทนนะคะ

วันเสาร์ที่ 12 เมษายน พ.ศ. 2551

เจิมค่ะ

อย่างเเลกขอบอกเเรงบันดาลใจในการเขียนนะคะ

อ่านเจอในคลีโอค่ะ

รวบรวมประสบการณ์

เป็นเเฟ้มสะสมงาน สำหรับใช้เรียนต่อค่ะ